maandag 31 oktober 2011

Spoor in Sint-Laurentius loopt dood

Ze was er heilig van overtuigd. Patricia Den Tandt hadden haar tanden gezet in een welbepaalde locatie in de Sint-Laurentiuskerk in Antwerpen. Daar bevond of bevindt zich De Rechtvaardige Rechters. Zopas liet ze weten dat het gestolen paneel daar niet zit.
Via het Speurrforum, een internetforum van amateurspeurders, maakte ze bekend dat het gerecht er op 12 oktober grondig heeft gezocht. En niets heeft gevonden. Opnieuw een spoor dat doodloopt.
Patricia Den Tandt is niet een van de vele fantasten in deze zaak. Ze zoekt al ruim vijftien jaar op een quasi wetenschappelijke manier naar het gestolen paneel, in navolging van haar man Willy Nachtergaele. Ze maakte de laatste jaren vooral indruk met haar onderzoek naar de financiële situatie van Arsène Goedertier, hoofdverdachte in deze zaak.
Toen ze in 2009 en 2010 op haar website haar nieuwe spoor naar Sint-Laurentius in verschillende stappen begon te ontvouwen, wekte dat dan ook verwachtingen. Alleen de bergplaats hield ze nog even voor zich.
Nu er gezocht is, gaat ze ook die laatste stap online zetten. "Maar vooraleer ik daaraan begin nog twee opmerkingen", zegt ze op het Speurrforum. "De RR zitten in Antwerpen, daar blijf ik rotsvast van overtuigd. Ze zitten evenwel niet op de plaats waar ik nachtenlang niet kon van slapen... zo zeker was ik. Daarom ben ik zo blij met de gebeurde zoeking, ik heb nu zekerheid."

vrijdag 7 oktober 2011

Afscheid van een kleurrijk speurder

Maandag heb ik in Wetteren afscheid genomen van Maria De Roo (82), zonder twijfel een van de kleurrijkste speurders in de zaak van De Rechtvaardige Rechters.
Als echte Wetterse was ze bijzonder gefascineerd door de rol van Arsène Goedertier in deze zaak. Ze heeft nog veel personen uit die tijd gekend – zelfs Goedertier herinnerde ze zich nog, ze was vijf toen hij stierf – en was daardoor een dankbare bron voor veel speurders vandaag. Ze wachtte niet tot men bij haar aanklopte. Eind 2003 begon ze een eigen website, waarop ze zelfs een 261 bladzijden tellend boek publiceerde.
Voor mijn boek heb ik haar tweemaal uitvoerig geïnterviewd, in 2002 en 2003, en ook nadien ben ik nog enkele keren bij haar langs geweest. Ik herinner mij haar als een bijzonder gedreven speurder. Ze had haar theorieën en daar kon je haar niet meer van af brengen. Ze verdedigde haar verhaal met zoveel verve – voor een straffe uitspraak was je bij haar altijd aan het goede adres – dat je met plezier met haar van mening kon verschillen.
Volgens Maria zat De Rechtvaardige Rechters eerst in de Sint-Gertrudiskerk verborgen, waar Goedertier koster was geweest, en verhuisde het paneel nadien naar de graanaanzuiginstallatie van Molens Buysse in Wetteren, waar de zaakvoerder, burgemeester Duchâteau, het paneel later vond.
Dat Sint-Baafs in 1945 een kopie van Jef Van der Veken in het Lam Gods plaatste, daar gelooft ze niets van. Bij haar veelvuldige bezoeken aan Het Lam Gods vond ze nooit het portret van Leopold III dat de kopiist als herkenningsteken had geschilderd. In 1995 zag ze Leopold III ineens wel.
"Ik ben er daarom zeker van dat ik twee verschillende panelen van De Rechtvaardige Rechters heb gezien: in 1995 zat de kopie er zeker en vast in en was er die opening tussen paneel en kader, al de bezoeken ervoor was die spleet er nooit", vertelde ze me in een van de interviews. "Op die kopie heb ik dus in ’95 ook zeer duidelijk het gezicht van Leopold gezien, terwijl al de jaren daarvoor ik er verschillende keren tevergeefs heb naar gezocht.”
Merci, Maria.